YALNIZLIK
Dinledik rüzgârı sessiz sessiz
Okuyorken bize bir gamlı kitap.
Suya çizmişti gümüşten bir iz,
Yükselirken gece dağdan mehtap.
Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Istırap yaylasıyım, gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran.
Bir hayal âlemi ardında; uzak,
Sisli iklimlere sürdüm, gittim.
Varlığım burada sönüp kaybolacak…
Belki ben şimdiden öldüm.. Bittim..
Hüseyin Nihal Atsız
( 1905 - 1975 )
Yolların Sonu, S. 55
Gefällt mir
Kommentar
Teilen
Hasan Yıldız
Kommentar löschen
Diesen Kommentar wirklich löschen ?