Yarpuz Dergisi 45. Sayı
Anlaşılmak/Karmaşa (16-17)
Kalabalık Şehirlerin Yalnız İnsanı (26-27)
https://yarpuzedebiyatdergisi.....com/wp-content/uploa

Anlamak istemeyen birine hevesle, gördüğün rüyayı anlatmak gibiydi...

Belki de selanı duymadığım için senden vazgeçemiyorum.

Asıl konu gün geçtikçe benim kendimi, kontrolümü kaybetmemdi. Alışamadım ve doğruyu söylemek gerekirse bunun için hiç çaba da harcamadım. Zor mu, dayanılmaz derecede ki zaten dayanamıyorum. Ya geçen zaman beni öldürüyor ya da ben zaman geçtikçe kendimi öldürüyorum ama sonuç olarak bitiyorum işte. Bilmiyordum böyle olacağını ve inan ki aklımda en ufak bir şüphe olsaydı şu an her şey çok farklı olurdu. Seni çok özledim...